Mijn eerste pop die ik kocht bleek een Lenci te zijn uit 1929 uit de 300 serie. Dat wist ik toen allemaal nog niet. Ik werd betoverd door haar ogen, ze keek me aan en ik wist deze pop wil ik hebben. Zo ontstond mijn verzameling Lenci’s allemaal uit de twintiger en dertiger jaren. Inmiddels zijn de meeste verdeeld onder mijn kinderen en kleinkinderen. Wat me zo blijft verwonderen is, dat in een tijd net na de eerste wereldoorlog Elena en haar man Enrico deze extravagante en karaktervolle schoonheden hebben ontworpen. De kleding werd altijd van organza en het beroemde Turijnse vilt gemaakt. Ze zijn een gewild verzamelobject en staan over de hele wereld in musea.
